O śmigle. Zachowane w dobrym stanie, w zbiorach prywatnych. Oprócz numeru śmigła, typu silnika mamy czytelne oznaczenia: skoku (H – 145 cm) oraz średnicy (D – 270 cm), a także kalkomanie – firma Imperial jako jedna z czterech firm niemieckich z okresu I W Ś stosowała oprócz kalkomanii producenta również czarny krzyż. Śmigło pochodzi z okresu 1917-1918. Na śmigle umieszczono też prędkość testową  i sygnaturę odbioru odbioru: GEPRÜFT FLZ. Posiada nieco większy skok niż wcześniejsze śmigło do tego silnika (140 cm)

Budowa śmigła. Śmigło złożone z 7 lameli, lamele najprawdopodobniej wykonane z mahoniu, jesionu, orzecha. Śmigło nieokute.

Samolot i Silnik. Śmigło napędzał 6-cio cylindrowy rzędowy, lewoobrotowy silnik Mercedes D.I o mocy 74 KW (100 KM). Chłodzony wodą. Mercedes 100 KM był pod koniec wojny był silnikiem przestarzałym, tak więc śmigło najprawdopodobniej wykonano jako zamienne. Trudno ustalić jednoznacznie na jakim samolocie było zabudowane. Silniki pojawiły się jeszcze przed wojną, Mercedes 100 napędzał między innymi samoloty Albatros B.I i Aviatik B.I.

Literatura:  

1. Bob Gardner, WW I Aircraft propellers, Volume 3.