O śmigle Śmigło wyprodukowane w polskich zakładach, po przeniesieniu produkcji z Lodzi do Warszawy i „konspiracyjnym” przemianowaniu nazwy na „WSK -4″ Warszawa. Zmienił się sposób oznaczania PLAT – PIPER SILNIK – CONTINENTAL (system zbliżony do przedwojennego), najprawdopodobniej zachowano numerację śmigieł odziedziczoną po LWD. Jak pozostałe polskie śmigła do Pipera Cub’a jest kopią amerykańskiego śmigła Sensenich. Prawdopodobna data produkcji to rok 1951. Śmigło w posiadaniu Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie, nie eksponowane (2016).

Budowa śmigła Śmigło złożone z pięciu warstw drewna jesionowego. Na długości około 600 mm krawędzi natarcia oraz końcówce okute blachą mosiężną, na końcówce o długości ca310 mm oklejone płótnem i pomalowane (kolor końcówek mógł zostać zmieniony na czerwony podczas późniejszego remontu..

Samolot i Silnik. Śmigło „zamienne” od jednego ze stosowanych w Polsce samolotów Piper L4 Cub, pochodzących z amerykańskiego demobilu, zakupionych po II Wojnie Światowej. Śmigło zamontowane do 4-o cylindrowego silnika Continental A-65-8 w układzie „bokser” o pojemności 2,8 l.

References:

1. Polish Wings 5, Ex USAAF Aircraft, Andrzej Morgała, Stratus, 2011.
2. Samolot Wielozadaniowy Piper L4 Cub, Benedykt Kempski Warszawa 1989, TBIU 130.
3. Łódzkie Samoloty Inż. Sołtyka, Edward Kocent – Zieliński, ZP Grupa, 2010.