O śmigle. Śmigło wyprodukowane w zakładach Włodzimierza Szomańskiego w Warszawie. Pochodzi z jedynego zachowanego egzemplarza samolotu PZL P.11c eksponowanego w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. Śmigło pokryte jest warstwą laku Tonkilaque. Oryginalne pokrycie Tonkilaque zachowało się bezpośrednio przy piaście, w obszarze zakrytym kołpakiem. Reszta długości łopat została pomalowana na czarno (prawdopodobnie w czasie remontu samolotu w latach 80.)

Budowa śmigła. Śmigło złożone z 12 warstw drewna (jesion). Krawędź natarcia oraz końcówka okute blachą aluminiową. Śmigło pokryte jest płótnem i warstwą czarnego laku Tonkilaque. Resztki kalkomanii Tonkilaque zachowały się na jednej z łopat w pobliżu piasty.

Samolot i silnik. Śmigło zamontowane było na samolocie myśliwskim PZL P.11c, który  był wyposażony w silnik gwiazdowy Bristol Mercury VS2. Jednakże oznaczenia wybite na śmigle (MERCURY-4-520 KM) wskazują na silnik Mercury IV napędzający samolot P.11a! Literatura podaje, że samolot P.11a miał śmigło o średnicy 2800 mm. Tymczasem egzemplarz z muzeum ma 3000 mm. Być może osoba wybijająca oznaczenia w zakładach Szomańskiego pomyliła typ silnika?

Literatura:

„PZL P.11” (part I & II), A. Glass, T. Kopański, T. Makowski, AJ-Press, 1997.