O śmigle. Śmigło francuskie firmy Merville, pochodzi z samolotu Hanriot H-19, stanowiło najprawdopodobniej wyposażenie pierwotne tego samolotu. Śmigło zidentyfikowane po jednostce napędowej, roku produkcji i numerze serii, podziękowania dla Pierre-Michel Decombeix! Śmigło w zbiorach prywatnych.

Budowa śmigła. Śmigło złożone z 7 lameli drewna jesionowego (kazda grubości około 21 mm). Śmigło okute (okucia aluminiowe) na długości ca 475 mm średnicy zewnętrznej, w całości pokryte warstwą wierzchnią farby / laku – oryginalnie okucia były również pokryte. Firma Merville stosowała najprawdopodobniej własne zabezpieczenie farbą, stąd w miejscu, gdzie można spotkać zazwyczaj kalkomanie Tonkilaque SELT mamy pozostałość po kalkomanii Merville.

Samolot i Silnik. Śmigło było napędzane przez silnik Hispano Suiza 8bc po przebudowie i zredukowanej mocy do 180 KM, Silnik ośmiocylindrowy w układzie V.

Samolot można wskazać z bardzo dużą dokładnością. Polska zakupiła w roku 1923 5 samolotów Hanriot H-19 (HD-19bis) oraz jeden samolot wzorcowy. Samoloty zostały dostarczone na początku roku 1925. Otrzymały one następujące numery typu: 31.1  31.2  31.3  31.4 oraz 31.5. To zapewne z jednego z tych egzemplarzy pochodzi śmigło.

Literatura:

1. Wojskowe samoloty w Polsce 1924-1939, Andrzej Morgała. Wydawnictwo Bellona, 2003.