O śmigle. Śmigło wyprodukowane w polskich zakładach Włodzimierza Szomańskiego, jeszcze pod oznaczeniem Integrale. Śmigło z okolic Dęblina; w posiadaniu prywatnym. Kalkomanie: „Integrale Warszawa” jak i „Tonkilaque Varsovie” w niemal idealnym stanie. W świetnym stanie zachowała się warstwa Tonkilaque.

Budowa śmigła. Śmigło złożone z 11 warstw drewna jesionowego. Na długości około 770 mm krawędź natarcia oraz końcówka okute blachą aluminiową. Śmigło pokryte czarną laką.

Samolot i Silnik. Śmigło od jednego z licznie użytkowanych w Polsce samolotów SPAD-61. Śmigło zamontowane do 12-to cylindrowego silnika rzędowego Lorraine – Dietrich 12 Eb o pojemności 24,4 l.

Śmigło z historią w tle. Śmigło zachowane dzięki Zenonowi Szymczykowi, a następnie jego rodzinie.

Zenon Szymczyk (22.12.1913 – 02.09.1988)

Urodził się 22.XII.1913 w Radomiu. Po ukończeniu szkoły podstawowej mając zaledwie 16 lat trafił do Pułku Lotniczego. W latach 1930 – 1934 uczęszczał do szkoły zawodowej jednocześnie ucząc się, by uzyskać uprawnienia czeladnika płatowcowego. W 1934 powołany do służby wojskowej w lotnictwie (Warszawa). Przeniesiony do Dęblina do Szkoły Lotniczej latał na samolotach szkolnych Morane (Morane Saulnier AR-35), Hanriot (HD-19? lub H28?) oraz na RWD-8. Następnie został wysłany na kurs szybowcowy do Ustianowej. Ukończył szkolenie uzyskując uprawnienia pilota szybowcowego kat „C”, latając tam na szybowcach typu Salamandra i Komar.
Lecąc w charakterze pasażera na trasie Ustianowa – Dęblin – Radom – Ustianowa z por. Knapem na samolocie PWS-14 został lekko ranny w wyniku późnego, nocnego lądowania w okolicach Ustianowej (samolot zahaczył o druty w trakcie lądowania).
1 września 1939 r. zastał go jako mechanika płatowcowego zakładów PZL w Warszawie. Zmobilizowany 2 września 1939 r. stawia się w kancelarii 1. Pułku Lotniczego w Warszawie. W drugiej połowie września dostaje rozkaz ewakuacji samolotu RWD-8 do Zaleszczyk. Z braku paliwa ląduje wraz z mechanikiem 12 km od celu. Razem z innymi polskimi lotnikami przez Rumunię, Jugosławię i Grecję dostał się do Aten, stamtąd statkiem „Puławski” w ciągu 6-dniowego rejsu dociera do Marsylii, dalej autokarami pod Paryż. Tam następuje odprawa, po której część lotników wyruszy zgodnie z początkowym założeniem do Anglii, a część przyjmie propozycję pozostania we Francji. Zenon Szymczyk trafia do 212 Eskadry Bombowej do Lyonu, jako strzelec pokładowy. Kilkakrotnie zestrzelony dostaje się do niemieckiej niewoli. W lagrze i na robotach doczekał końca wojny, który zastaje go w obozie V Kahla (w Turyngii). W grudniu 1945 r. wraca do Polski. Przez wiele lat podawał jedynie, iż w Niemczech był na robotach. Zmarł 2 września 1987 r. Pochowany w Dęblinie.

Literatura:

1.  Źródło Biografii: dokumenty rodzinne.