O śmigle. Śmigło wyprodukowane w Warsztatach Centralnych Zakładów Lotniczych w Warszawie.

Budowa śmigła. Śmigło złożone z dziewięciu warstw drewna jesionowego. Średnica śmigła wynosi  ok. 270 cm, skok 240 cm. Krawędź natarcia nie jest okuta. Powierzchnia śmigła zabezpieczona jest lakierem bezbarwnym. Na łopacie umieszczona jest kalkomania ze znakiem Warsztatów CZL.

Samolot i Silnik. Ze względu na wymiary i rozstaw otwórów na śruby mocujące możemy przypuszczać, że śmigło napędzane było przez 6-cylindrowy, chłodzony cieczą silnik Austro-Daimler o mocy 225 KM. Najbardziej prawdopodobnym płatowcem, który wykorzystywał ten silnik jest Oeffag DIII seria 253. Myśliwce te były wytwarzane przez Österrichische Flugzeugfabrik AG. Polska zakupiła dwie partie tych samolotów w 1919 r. (po 26 i 12 samolotów). Samoloty te stanowiły wyposażenie 7. i 19. Eskadry Myśliwskiej. W Polsce Oeffagi DIII użytkowane były do 1923r.

Literatura:

1. A. Morgała „Samoloty wojskowe w Polsce 1924 – 1939″